Diagnoza i terapia

Diagnoza i terapia obejmuje:

  • dzieci z niezakończonym i opóźnionym rozwojem mowy
  • dzieci i młodzież z wadami wymowy
  • dzieci zagrożone dysleksją i dyslektyczne
  • dzieci z porażeniem mózgowym (MPD)
  • dzieci z niepełnosprawnością intelektualną
  • dzieci z trisomią 21
  • dzieci z zaburzeniami mowy związanymi z autyzmem
  • dzieci z zaburzeniami rozwoju mowy i języka towarzyszącymi zespołom wad genetycznych
  • dzieci z wadami w budowie narządów anatomicznych (np. rozszczep podniebienia)
  • dzieci niedosłyszące
  • dzieci z wrodzonymi wadami układu nerwowego centralnego i obwodowego np. wodogłowie
  • dzieci dwujęzyczne

          oraz

  • osoby dorosłe po urazach neurologicznych (afazja, dyzartria)
  • osoby dorosłe z chorobą demencyjną ( np. choroba Alzheimera)
  • terapia porażenia nerwu twarzowego.

 

Ponad to:

  • AAC komunikacja wspomagająca i alternatywna;
  • badanie zagrożenia dysleksją dla dzieci między 3 a 7 rokiem życia. Pozwala stwierdzić przejawy zagrożenia dysleksją, czyli przyszłych trudności z opanowaniem umiejętności czytania i pisania. Wczesna diagnoza zapewnia wczesne oddziaływania terapeutyczne, dzięki którym dziecko rozpoczynając naukę w szkole jest odpowiednio przygotowane, a nabywanie nowych umiejętności nie sprawia piętrzących się trudności;
  • wczesne wspomaganie/stymulowanie rozwoju dziecka obejmujące m. in.: rozwój mowy i języka, stymulację rozwoju intelektualnego, doskonalenie percepcji wzrokowej i słuchowej;
  • naukę czytania metodą symultaniczno-sekwencyjną dla dzieci w wieku przedszkolnym (więcej w zakładce – Wczesna nauka czytania) oraz dla dzieci uczęszczających do szkoły podstawowej.

 

W gabinecie prowadzona jest:

  • Terapia słuchowa – oparta na badaniach neuroobrazowania mózgu.
  • Stymulacja naśladowania mowy ze wsparciem Gestów Artykulacyjnych.
  • Terapia funkcji wzrokowych (analiza i synteza wzrokowa na materiale tematycznym i atematycznym).
  • Nauka czytania metodą symultaniczno-sekwencyjną.
  • Kształtowanie systemu językowego poprzez programowanie.
  • Prowadzenie dziennika wydarzeń – budowanie kompetencji językowej i komunikacyjnej.
  • Diagnoza dominacji stronnej.
  • Kształtowanie zabawy tematycznej.
  • Stymulacja lewej półkuli mózgu (relacje, szeregi, sekwencje, kontynuowanie, naśladowanie)
  • Kształtowanie zachowań społecznych.
  • Stymulacja pamięci.
  • Ćwiczenia kategoryzacji.
  • Ćwiczenia myślenia sytuacyjnego i przyczynowo-skutkowego.
  • Ćwiczenia myślenia przez analogię.
  • Logoterapia (rozmowy z rodzicami, przekazywanie programu terapii i wyjaśnianie jej zasad).

 

Terapia dziecka prowadzona jest w obecności rodziców.

 

© Copyright 2014 | Gabinet Logopedyczno - Terapeutyczny | Aleksandra Sztrymer | Wszystkie prawa zastrzeżone. 

 

 

Projekt, realizacja i hosting: InterCom